Syfilis – amplituda uczuć szeroka jak Eufrat

Tyfilis – stolica Gruzińskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej. Należy do najpiękniejszych wielkich miast Związku Radzieckiego” („Turysta polski w Związku Radzieckim„).

Z tego opisu pozostała tylko wielkość – pół kraju siedzi w tym mieście. Piękno przeminęło razem z ZSRR. Gdzieniegdzie Tibilisi błyszczy nowymi budynkami rządowymi, odmalowali kawałek starego miasta i tylko lśniące słońce ratuje swym ciepłem generalny ogląd miejsca…

ZSRR nintendo

Obywatele tego oblężonego kraju ledwo wiążą koniec z końcem, kombinują, jak tu zdobyć trochę grosza. Z drugiej strony wysokie bezrobocie (oficjalne 18 %, nieoficjalne 50 %) wynika w głównej mierze z lenistwa mężczyzn – jeżeli tylko uda im się uciułać trochę grosiwa na wino, to w zupełności wystarczy. W Gruzji to kobieta zarabia, pierze i wychowuje dzieci.
Najlepszą metaforą tej sytuacji był przejazd marszrutką na jednej z szutrowych dróg (nie dało się jechać autostopem z braku jakichkolwiek samochodów). W rzeczonej marszrutce taki obraz Wam namaluję: sześć młodych studentek śpiewało dla nas narodowe pieśni gruzińskie przepięknymi, anielskimi głosami, a dwóch zapijaczonych młodzieńców, między którymi usiadłem, próbowało je zagłuszyć swoimi zapijaczonymi, niby śmiesznymi okrzykami. Jeden jegomość próbował się ze mną zaznajomić, usilnie tłumacząc mi coś po gruzińsku, a pod koniec drogi chciał już tylko pieniądze na piwo. Żeby było śmieszniej, taki stan rzeczy przypomina Polskę sprzed 20 lat, a i dziś czasem pasuje jak ulał.

Policja.
Prezydent Michaił Sakaszwili (lekko szurnięty, acz bardzo popularny) wyłożył sporo pieniędzy na policję i to widać: nowe posterunki, amerykańskie fury (2 razy złapaliśmy policję na stopa, w tym terenówke, a kierowca bardzo chciał pokazać nam osiągi maszyny). Dodatkowo miłościwie im panujący prezydent, aby ukrócić korupcję, zwolnił wszystkich policjantów (część z nich po weryfikacji wróciła i od tego czasu policja stała się najmniej skorumpowaną służbą bezpieczenstwa na obszarze byłego Związku Radzieckiego. Nawet Rosjanie myśleli nad podobną operacją u siebie.

Kibel z widokiem.

Cebula – warzywo uważane przeze mnie za pożywienie biedoty (uwielbiam cebulę, zwłaszcza po obróbce termicznej) w Gruzji jest luksusem. Kilogram kosztuje 7 zł. Nawet pomarańcze są tańsze.

Gruzja bardzo chciałaby być w Unii Europejskiej. Wszędzie wiszą flagi Europejskiego Sajuza. Mają tu silne przeświadczenie, że po wstąpieniu do Europy ich wszystkie problemy się skończą, a Unia da kasę na wino – patrz Grecja. Chcieliby bardzo się stąd wyrwać, tylko z językami u nich słabo. O ile starsze pokolenie gawari po ruski, tak młode w żadnym ni hu-hu.

Przygody.
Z dupy świata, jaką jest górska miejscowość Kazbegi (granica z Rosją zamknieta, żadnego tranzytu) wyjechaliśmy z dwoma chłopakami, których poznaliśmy dzień wcześniej, kiedy to zabrali nas na stopa do Kazbegi. Popracowali tu dzień, robiąc ankiety wśród ludności. Około 20:00 zostawili nas na drodze 40 km przed Tibilisi. Ruch równie znikomy, co w Kazbegi, lecz opatrzność czuwała nad nami. Trafił nam się stop z byłym mistrzem Związku Radzieckiego w zapasach i jego podopiecznymi – aktualnymi mistrzami Europy juniorów i pre-juniorów. Metro, nowy couchsurfing w Tibilisi, ciężka popijawa, jazda w 7 osób w taksówce na koncert didżejów z Anglii, tańce, chulanki, swawola, urwany film i piękny ranek na twórczym kacu. Niniejszy tekst jest sponsorowany przez wódke Nemiroff i tanie, gruzinskie wino.

Dziś Armenia, a tu zdjęcia z Gruzji (PICTURES).

Dżugaszwili ciągle czuwa.